இந்த
எண்பது வயதில் மனைவியின் இளமைக் காலத்தை எண்ணிப் பார்ப்பதில் இருக்கும் ஆனந்தம்
அலாதியானது. அதனால் அவளுக்கு இப்போதைய பெண்கள் உடுத்தும் உடைகளை வாங்கிக்
கொடுத்தேன். அவளுக்கு எல்லாமே பொருத்தமாக இருந்தன. இன்றைய பெண்களைப் போல அவள் நடை
உடை பாவனைகள் மாறியிருந்ததைப் பார்க்கக் கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது. அவளுடன்
புதிய திரைப்படத்திற்குப் போனது ஒரு தனி அனுபவமாக இருந்தது. அவளுக்கு அந்தப் படம்
பிடித்தது. எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. என் வயது மூப்பினால் அது போன்ற படங்களை ரசிக்க
முடியவில்லை. அவள் அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை. வழி நெடுகிலும் பலரும் அவளை உற்றுப்
பார்த்தனர். எனக்குப் பெருமிதமாக இருந்தது. அவளின் பொங்கும் இளமையும் இன்றைய இளம்
பெண்கள் போன்ற தோற்றமும் எல்லோரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைத்தன. அவள் இப்படி
இருப்பதைத்தான் நான் பெரிதும் விரும்புகிறேன். அவள் எப்போதும் இப்படியே
இருந்துவிட்டால் எனக்கு ஆறுதலாக இருக்கும். அவள் இளமையாகிவிட்டதால் என்னைத் தனக்கு
நிகரான நபராக வைத்துக் கொள்ள விரும்புவாளா என்ற சந்தேகம் எனக்குள் தோன்றியது. அவள்
என்னை விட்டுப் பிரிந்து செல்ல முற்பட்டால் என் இதயம் வெடித்துவிடும். அவள்
இளமையாகிவிட்டதால் என் பேத்தி போல் இருக்கிறாள். அவளுக்கு என்னைப் பற்றித் தாழ்வு
மனப்பான்மை நிச்சயம் ஏற்படும். அதை என்னால் போக்க முடியாது. ஆனால் அவளை என்னுடன்
இருக்க வேண்டும் எனக் கட்டாயப்படுத்தவும் நான் விரும்பவில்லை. நான் இறந்துவிட்டால்
அவள் வேறு யாராவது ஒருவரோடு உறவை ஏற்படுத்திக் கொள்ளாலாம். ஆனால் அதையும் என்னால்
ஜீரணிக்க முடியவில்லை. என்னால் தூங்க முடியவில்லை. அவளுடைய உடைகளைப் பார்த்துக்
கொண்டே அமர்ந்திருந்தேன். அடுத்த நாள் இரவு அவளுக்குத் தூக்க மாத்திரைகளைப் பாலில்
கலந்து கொடுத்தேன். இனி அவள் எழுந்திருக்கப் போவதில்லை என்றாலும் அவளுடைய உடைகள்
மட்டும் அவளுடைய நினைவை பசுமையாக வைத்துக் கொள்ளப் போதும் என எண்ணிக் கொண்டேன்.
No comments:
Post a Comment